YALAN DÜNYANIN GERÇEK ÖĞRETMENLERİ

İki gün önce Gaziantep’te terör örgütünün düzenlediği kalleş saldırıda yaşamını yitiren Şehit öğretmen AYŞENUR KALKAN’a,

2017 yılında Batman’da şehit düşen ‘beni öldürende yoktur din iman diyen’ öğretmen ŞENAY AYBÜKE YALÇIN’a,

Şehit öğretmen NECMETTİN YILMAZ’a, şehit öğretmenlerimize…

SAYGI, ÖZLEM VE MİNNETLE… 

****

‘Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum…’

Kim kime ne için köle olur ki bu zamanda…

Hizmetkar olabilmeyi düşündürecek biri çıkmış mıdır ki hiç karşımıza?

Sanmam… Belki çok azına…

Ama yine de çok azlar cemiyetinde bir tanıdığım var benim. Öğretenini daima sonsuz saygı ve minnetle anıyor… O “Ömrün boyunca şu tuvaletleri temizle, hiçbir şey talep etme,  ders verirken başkalarına, kapının önünde dinle” demiş olsa şüphesiz kabul ederdi… Öyle bir talebeydi, yapardı…

Peki ama her öğretene köle olabilir miydi bu talebe? Koşulsuz şartsız sorgusuz ve sualsiz bir şekilde,  öğreticisinin emrine amade… Olabilir miydi?

Sanmam… İmkanı ve mümkünatı yok…

****

Ben bu zamana kadar öğretmeye çalışan çok insan gördüm sayın okur. Öğretenden nefret ettiren çok fazla kişi gördüm…

Nerde yürüdüğünü bilmeyen divaneler gibi adım sayarken olduğum yerde, sevdirenle kesişti yollarımız…

Öğreten öyle severek öğretiyordu ki onun bu hali, beni öğrenmeye sevk ediyordu.

Merak duygumu sürekli kurcalıyor, içimde haykırsam da dinmeyecek coşku ve heyecan uyandırıyordu. Hiç bilmediğim ve tanımadığım bir şey yaratıyordu bende. Ve bunu sadece öğreterek yapıyordu.

Şaşkındım.

Kullandığı kelimeler seçilmiş değildi. Dili ise sade ve basitti. Neye büyülendiğimi anlayamıyordum. Yıllarca içimde eksik olan onca şeyin büyük bir kısmının tamamlandığını hissediyordum sadece. Eğer okulla ilk tanıştığım zaman hayatıma girseydi dedim içimden. İçimdeki bunca boşluk oluşur muydu hiç? Nerde kaldın sen dedim, hayatıma çok geç kaldın sevgili öğretmenim…

Bu hayıflanmalar bildiğiniz hayıflanmalardan değil sayın okur.

O ve onun gibi öğretmenlerin çoğalmasını, yaşadığım şeyi herkesin yaşamasını isteme hissiydi bu hayıflanmaların sebebi.

Öyle faydalandım, öyle ufkum açıldı, göğüs kafesim öyle genişledi ki, kuş oldum uçtum sandım.

Her kanat çırpışımda ruhum yükseliyordu göğe ve göğsüm daha da genişliyordu onun bana vermiş olduğu şeyle…

İfadelerime sığmayacak büyüklükte bir şey öğretti bana.

Öğrenmeyi…

****

Sonra yaşamın her bir aşamasında işte böyle öğretmenler çıktı karşıma.

Duydum ki bazı insanlar ilkokulda tanışırmış gerçek öğretmenlerle ve bazılarının da o öğretmenlerle karşılaşamaması belirlermiş kaderini. Ben üniversiteye başlamadan önce tanışmıştım. Kaderimi nasıl ne yönde etkiledi bu geç kalmışlık, mahiyetini hiç bilmiyorum. Ama benim için önemli olan önümdeki yıllar olmuştu.

İşte o zaman anlamıştım öğretmenliğin kutsiyetini. O zaman değişmişti bakış açım öğretmenliğe.

Çok önemlidir sayın okur, bir öğretmenin bir çocuğun üzerinde bıraktığı etki…

O kadar çok önemlidir ki, annesinin babasının hazırlamadığı hayata bazen gerçek öğretmenler çocukları hazırlar çünkü.

Gelecek sanıldığının aksine yalnızca anne babalarımın elinde değil, gerçek öğretmenlerin de elindedir.

Herkes hayatında biri ya da birilerinin öğretmenidir. Fakat gerçek öğretmenler her zaman her koşulda öğretir ve öğretileri yolumuzu aydınlatır.

****

Elbette gerçek öğretmenler gibi bir de gerçek öğrenciler vardır. Bilgiyi, ilmi, hakikati öğrenme eğilimindedirler. Onlara önce ‘OKU’ denir. Önce öğren sonra oku değil; oku, çünkü okudukça öğreneceksin denir. Okudukça öğrenir, öğrendikçe hayata geçirir, zaman geçtikçe öğrenmeyi daha çok talep edip ilim deryasına dalar… Yüzmeyi bilen, çırpınana öğretir…

Amma velakin ders veren her öğretmen, öğretmez. Ders alan her öğrencinin öğrenmeyeceği gibi…

İlim sahibi olmayı isteyenler, güzergahlarını ilim yoluna üzerine tayin etmelidirler ki yolda gerçek öğreticilerle karşılaşabilsinler.

Yolunuz hakikat, yoldaşınız öğretmenler olsun.  Gerçek öğretmenlerin nefesi geleceğe ışık tutsun…