ÇOCUKLARA DAİR

Cibran anlatıyor,

Ve diyor ki:

“Çocuklar, sizin çocuklarınız değildir. Sizin vasıtanızla gelirler, fakat sizden değiller,

Ve gerçi sizinledirler, ama size ait değil.”

Çocuklar onlardan beklediğimizin fazlasıdırlar. Onlara yüklediğimiz anlamların hiçbiri değil.

Yaşam, elinde tutulması mümkün olmayan zaman ise çocuklar o zamanın ta kendisidir. Bir önceki vaktin bir sonraki vakte müdahalesi vaktin esir edilişidir. Zaman, ne esirleşir ne de ona müdahale etmek özgürleştirir. Gem vurmaktan başka nedir, heyecanla dörtnala koşan çocuklarımıza. Geriletmek midir amaç, ya da aynileştirmek midir şimdiyle…

“Zira hayat geriye gitmez, ne de oyalanır dünle.”