HAKKA DAİR

İnsanın kendisini görebilmesi için bir vasıtaya ihtiyacı vardır.

Bu vasıta kendisi olabilir, ona kendisini gösterebilecek bir başka insan olabilir, bir ayna olabilir…

Her bir vasıta kendisi için bir şey ifade eder ama içinden birisi vardır ki, o diğerlerinden hem farklı hem de kıymetlidir.

İşte bu da insanın kendisini kendi vasıtası ile görebilmesi ve anlayabilmesidir.

Görmek ve anlamak diyorum, zira bakmak görmek, görmek bakmak değildir,  bakmanın anlamak olmadığı gibi…

Bakmak göz iledir.

Görmek ise akıl ile hisler ile anlamak ve bilmek demektir.

İnsan kendini kendisi görürse, bu demektir ki insan kendi kendini araya başka vasıtalar sokmaksızın görüyor, anlıyor ve biliyor.

Niye en önemlisi en kıymetlisi kendini kendin bilebilmektir peki?

Çünkü insan en çok kendisine dürüst olabilir,  fakat bunu da yalnız iken başarabilir. Yunus diyor ki; “Bir ben vardır bende, benden içeri ”

Her bende bir ben daha vardır ve o ben, senden daha içeridir.

İnsan kendi benini, kendinden içeri bir ben ile bilerek sonsuz buluşlara erer.

Çünkü senden içeri olan ben de aslında ben yok hak/hakikat vardır.

Hakikatin de iki yüzü vardır elbette sayın okur ama bu o değil…