DEĞİŞİME DAİR

Heraklitos’un meşhur ‘Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir’ sözü bugün değişen ve gelişen dünyamızın neredeyse mottosu haline gelecek seviyededir. Şöyle bir bakalım tarım toplumlarına, o gün var olmak ne demekti? Yaşam biçimimiz neydi? Hayata bakışımız ne yöndeydi? Bugün bakalım endüstri toplumlarına, moderniteyi benimsemiş günümüz insanına…

Hem teknik anlamda hem bilimsel alanda, hem doğa hem de insanlık olarak büyük bir değişim çarkının içerisindeyiz. Sürekli hareket halinde olan çark döndükçe, biz değişiyoruz. Kimi zaman bu değişim temelden, kimi zaman ise geçici iyileştirmelerden ibaret kalmaktadır.

Her olay ve durumda olduğu gibi değişimin de olumlu ve olumsuz yönleri vardır. Çünkü yaşam birbirine zıt olan şeylerin varlığıyla anlam kazanır. Bu yüzden iyi varsa kötü mutlaka olacaktır. Yahut bugün puslanan hava yarın güneş açacaktır. Biz dünün değerini bugün bileceğiz. Bugünün kıymetini ise yarın anlayacağız. Farkında mısın? Her gün, bir önceki günü, bu günden bir eksik yaşıyoruz sayın okur…

Hayat bir gül bahçesi değildir. Olsa bile güllerinde dikenleri vardır. Mevsimler değişir; bahçeler, güller, dikenler gözden kaybolur. Önemli olan, görebildiklerimizin arkasındaki göremediklerimizi görebilmek yahut görmeye çalışmaktır. Önemli olan, varlığı -iyisi ve kötüsüyle- bütünüyle kavramaya azmetmektir. Zira görmediğimiz şeyleri görünce değişiriz. Gördüğümüz sürece değişimin bir parçasıyız. Sürekli dönen çarktan bir haber yaşayamayız. Öte yandan her değişime ve yeniliğe karşı çıkmak bizi sadece yoracaktır. Çağa, doğamızdaki/ruhumuzdaki iyi nitelikleri kaybetmeden uyum sağlamalıyız. Benden değil diye ona gösterdiğim tavrı, ondan değilim diye yarın bana gösterebileceklerinin bilincinde olmak gerek. Sonra ben yaktım ama yanacağımı bilmiyordum diye veryansın etmemek gerek.